эквірытмі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
эквірытмі́я | |
эквірытмі́і | |
эквірытмі́і | |
эквірытмі́ю | |
эквірытмі́яй эквірытмі́яю |
|
эквірытмі́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)