Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

экзабіё́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	экзабіё́лаг	экзабіё́лагі
Р.	экзабіё́лага	экзабіё́лагаў
Д.	экзабіё́лагу	экзабіё́лагам
В.	экзабіё́лага	экзабіё́лагаў
Т.	экзабіё́лагам	экзабіё́лагамі
М.	экзабіё́лагу	экзабіё́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

экзабіялагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экзабіялагі́чны	экзабіялагі́чная	экзабіялагі́чнае	экзабіялагі́чныя
Р.	экзабіялагі́чнага	экзабіялагі́чнай экзабіялагі́чнае	экзабіялагі́чнага	экзабіялагі́чных
Д.	экзабіялагі́чнаму	экзабіялагі́чнай	экзабіялагі́чнаму	экзабіялагі́чным
В.	экзабіялагі́чны (неадуш.) экзабіялагі́чнага (адуш.)	экзабіялагі́чную	экзабіялагі́чнае	экзабіялагі́чныя (неадуш.) экзабіялагі́чных (адуш.)
Т.	экзабіялагі́чным	экзабіялагі́чнай экзабіялагі́чнаю	экзабіялагі́чным	экзабіялагі́чнымі
М.	экзабіялагі́чным	экзабіялагі́чнай	экзабіялагі́чным	экзабіялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

экзабіяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	экзабіяло́гія
Р.	экзабіяло́гіі
Д.	экзабіяло́гіі
В.	экзабіяло́гію
Т.	экзабіяло́гіяй экзабіяло́гіяю
М.	экзабіяло́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзагамі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экзагамі́чны	экзагамі́чная	экзагамі́чнае	экзагамі́чныя
Р.	экзагамі́чнага	экзагамі́чнай экзагамі́чнае	экзагамі́чнага	экзагамі́чных
Д.	экзагамі́чнаму	экзагамі́чнай	экзагамі́чнаму	экзагамі́чным
В.	экзагамі́чны (неадуш.) экзагамі́чнага (адуш.)	экзагамі́чную	экзагамі́чнае	экзагамі́чныя (неадуш.) экзагамі́чных (адуш.)
Т.	экзагамі́чным	экзагамі́чнай экзагамі́чнаю	экзагамі́чным	экзагамі́чнымі
М.	экзагамі́чным	экзагамі́чнай	экзагамі́чным	экзагамі́чных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

экзага́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	экзага́мія
Р.	экзага́міі
Д.	экзага́міі
В.	экзага́мію
Т.	экзага́міяй экзага́міяю
М.	экзага́міі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзага́мны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экзага́мны	экзага́мная	экзага́мнае	экзага́мныя
Р.	экзага́мнага	экзага́мнай экзага́мнае	экзага́мнага	экзага́мных
Д.	экзага́мнаму	экзага́мнай	экзага́мнаму	экзага́мным
В.	экзага́мны (неадуш.) экзага́мнага (адуш.)	экзага́мную	экзага́мнае	экзага́мныя (неадуш.) экзага́мных (адуш.)
Т.	экзага́мным	экзага́мнай экзага́мнаю	экзага́мным	экзага́мнымі
М.	экзага́мным	экзага́мнай	экзага́мным	экзага́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

экзагаструля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	экзагаструля́цыя
Р.	экзагаструля́цыі
Д.	экзагаструля́цыі
В.	экзагаструля́цыю
Т.	экзагаструля́цыяй экзагаструля́цыяю
М.	экзагаструля́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

экзаге́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	экзаге́ннасць
Р.	экзаге́ннасці
Д.	экзаге́ннасці
В.	экзаге́ннасць
Т.	экзаге́ннасцю
М.	экзаге́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

экзаге́нна-таксі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экзаге́нна-таксі́чны	экзаге́нна-таксі́чная	экзаге́нна-таксі́чнае	экзаге́нна-таксі́чныя
Р.	экзаге́нна-таксі́чнага	экзаге́нна-таксі́чнай экзаге́нна-таксі́чнае	экзаге́нна-таксі́чнага	экзаге́нна-таксі́чных
Д.	экзаге́нна-таксі́чнаму	экзаге́нна-таксі́чнай	экзаге́нна-таксі́чнаму	экзаге́нна-таксі́чным
В.	экзаге́нна-таксі́чны (неадуш.) экзаге́нна-таксі́чнага (адуш.)	экзаге́нна-таксі́чную	экзаге́нна-таксі́чнае	экзаге́нна-таксі́чныя (неадуш.) экзаге́нна-таксі́чных (адуш.)
Т.	экзаге́нна-таксі́чным	экзаге́нна-таксі́чнай экзаге́нна-таксі́чнаю	экзаге́нна-таксі́чным	экзаге́нна-таксі́чнымі
М.	экзаге́нна-таксі́чным	экзаге́нна-таксі́чнай	экзаге́нна-таксі́чным	экзаге́нна-таксі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

экзаге́нна-эндаге́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	экзаге́нна-эндаге́нны	экзаге́нна-эндаге́нная	экзаге́нна-эндаге́ннае	экзаге́нна-эндаге́нныя
Р.	экзаге́нна-эндаге́ннага	экзаге́нна-эндаге́ннай экзаге́нна-эндаге́ннае	экзаге́нна-эндаге́ннага	экзаге́нна-эндаге́нных
Д.	экзаге́нна-эндаге́ннаму	экзаге́нна-эндаге́ннай	экзаге́нна-эндаге́ннаму	экзаге́нна-эндаге́нным
В.	экзаге́нна-эндаге́нны (неадуш.) экзаге́нна-эндаге́ннага (адуш.)	экзаге́нна-эндаге́нную	экзаге́нна-эндаге́ннае	экзаге́нна-эндаге́нныя (неадуш.) экзаге́нна-эндаге́нных (адуш.)
Т.	экзаге́нна-эндаге́нным	экзаге́нна-эндаге́ннай экзаге́нна-эндаге́ннаю	экзаге́нна-эндаге́нным	экзаге́нна-эндаге́ннымі
М.	экзаге́нна-эндаге́нным	экзаге́нна-эндаге́ннай	экзаге́нна-эндаге́нным	экзаге́нна-эндаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)