экзагамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзагамі́чны экзагамі́чная экзагамі́чнае экзагамі́чныя
Р. экзагамі́чнага экзагамі́чнай
экзагамі́чнае		 экзагамі́чнага экзагамі́чных
Д. экзагамі́чнаму экзагамі́чнай экзагамі́чнаму экзагамі́чным
В. экзагамі́чны (неадуш.)
экзагамі́чнага (адуш.)		 экзагамі́чную экзагамі́чнае экзагамі́чныя (неадуш.)
экзагамі́чных (адуш.)
Т. экзагамі́чным экзагамі́чнай
экзагамі́чнаю		 экзагамі́чным экзагамі́чнымі
М. экзагамі́чным экзагамі́чнай экзагамі́чным экзагамі́чных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)