экзаге́нна-эндаге́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзаге́нна-эндаге́нны экзаге́нна-эндаге́нная экзаге́нна-эндаге́ннае экзаге́нна-эндаге́нныя
Р. экзаге́нна-эндаге́ннага экзаге́нна-эндаге́ннай
экзаге́нна-эндаге́ннае
экзаге́нна-эндаге́ннага экзаге́нна-эндаге́нных
Д. экзаге́нна-эндаге́ннаму экзаге́нна-эндаге́ннай экзаге́нна-эндаге́ннаму экзаге́нна-эндаге́нным
В. экзаге́нна-эндаге́нны (неадуш.)
экзаге́нна-эндаге́ннага (адуш.)
экзаге́нна-эндаге́нную экзаге́нна-эндаге́ннае экзаге́нна-эндаге́нныя (неадуш.)
экзаге́нна-эндаге́нных (адуш.)
Т. экзаге́нна-эндаге́нным экзаге́нна-эндаге́ннай
экзаге́нна-эндаге́ннаю
экзаге́нна-эндаге́нным экзаге́нна-эндаге́ннымі
М. экзаге́нна-эндаге́нным экзаге́нна-эндаге́ннай экзаге́нна-эндаге́нным экзаге́нна-эндаге́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)