Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

эквіініцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіініцыя́льны эквіініцыя́льная эквіініцыя́льнае эквіініцыя́льныя
Р. эквіініцыя́льнага эквіініцыя́льнай
эквіініцыя́льнае
эквіініцыя́льнага эквіініцыя́льных
Д. эквіініцыя́льнаму эквіініцыя́льнай эквіініцыя́льнаму эквіініцыя́льным
В. эквіініцыя́льны (неадуш.)
эквіініцыя́льнага (адуш.)
эквіініцыя́льную эквіініцыя́льнае эквіініцыя́льныя (неадуш.)
эквіініцыя́льных (адуш.)
Т. эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнай
эквіініцыя́льнаю
эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнымі
М. эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнай эквіініцыя́льным эквіініцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эквілі́бр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквілі́бр эквілі́бры
Р. эквілі́бра эквілі́браў
Д. эквілі́бру эквілі́брам
В. эквілі́бр эквілі́бры
Т. эквілі́брам эквілі́брамі
М. эквілі́бры эквілі́брах

Крыніцы: piskunou2012.

эквілібрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эквілібрава́нне
Р. эквілібрава́ння
Д. эквілібрава́нню
В. эквілібрава́нне
Т. эквілібрава́ннем
М. эквілібрава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эквілібрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эквілібру́ю эквілібру́ем
2-я ас. эквілібру́еш эквілібру́еце
3-я ас. эквілібру́е эквілібру́юць
Прошлы час
м. эквілібрава́ў эквілібрава́лі
ж. эквілібрава́ла
н. эквілібрава́ла
Загадны лад
2-я ас. эквілібру́й эквілібру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эквілібру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эквілібры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́ст эквілібры́сты
Р. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Д. эквілібры́сту эквілібры́стам
В. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Т. эквілібры́стам эквілібры́стамі
М. эквілібры́сце эквілібры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́стка эквілібры́сткі
Р. эквілібры́сткі эквілібры́стак
Д. эквілібры́стцы эквілібры́сткам
В. эквілібры́стку эквілібры́стак
Т. эквілібры́сткай
эквілібры́сткаю
эквілібры́сткамі
М. эквілібры́стцы эквілібры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібры́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эквілібры́стыка
Р. эквілібры́стыкі
Д. эквілібры́стыцы
В. эквілібры́стыку
Т. эквілібры́стыкай
эквілібры́стыкаю
М. эквілібры́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эквілібрысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквілібрысты́чны эквілібрысты́чная эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя
Р. эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнае
эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чных
Д. эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чным
В. эквілібрысты́чны (неадуш.)
эквілібрысты́чнага (адуш.)
эквілібрысты́чную эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя (неадуш.)
эквілібрысты́чных (адуш.)
Т. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнаю
эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнымі
М. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чным эквілібрысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

эквілінеа́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. эквілінеа́рнасць
Р. эквілінеа́рнасці
Д. эквілінеа́рнасці
В. эквілінеа́рнасць
Т. эквілінеа́рнасцю
М. эквілінеа́рнасці

Крыніцы: piskunou2012.

эквілінеа́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквілінеа́рны эквілінеа́рная эквілінеа́рнае эквілінеа́рныя
Р. эквілінеа́рнага эквілінеа́рнай
эквілінеа́рнае
эквілінеа́рнага эквілінеа́рных
Д. эквілінеа́рнаму эквілінеа́рнай эквілінеа́рнаму эквілінеа́рным
В. эквілінеа́рны (неадуш.)
эквілінеа́рнага (адуш.)
эквілінеа́рную эквілінеа́рнае эквілінеа́рныя (неадуш.)
эквілінеа́рных (адуш.)
Т. эквілінеа́рным эквілінеа́рнай
эквілінеа́рнаю
эквілінеа́рным эквілінеа́рнымі
М. эквілінеа́рным эквілінеа́рнай эквілінеа́рным эквілінеа́рных

Крыніцы: piskunou2012.