эквілібрысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквілібрысты́чны эквілібрысты́чная эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя
Р. эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнае		 эквілібрысты́чнага эквілібрысты́чных
Д. эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чнаму эквілібрысты́чным
В. эквілібрысты́чны (неадуш.)
эквілібрысты́чнага (адуш.)		 эквілібрысты́чную эквілібрысты́чнае эквілібрысты́чныя (неадуш.)
эквілібрысты́чных (адуш.)
Т. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай
эквілібрысты́чнаю		 эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнымі
М. эквілібрысты́чным эквілібрысты́чнай эквілібрысты́чным эквілібрысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)