эквілібры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́ст эквілібры́сты
Р. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Д. эквілібры́сту эквілібры́стам
В. эквілібры́ста эквілібры́стаў
Т. эквілібры́стам эквілібры́стамі
М. эквілібры́сце эквілібры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)