эквілібрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| эквілібрава́нне | |
| эквілібрава́ння | |
| эквілібрава́нню | |
| эквілібрава́нне | |
| эквілібрава́ннем | |
| эквілібрава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)