эквіініцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіініцыя́льны эквіініцыя́льная эквіініцыя́льнае эквіініцыя́льныя
Р. эквіініцыя́льнага эквіініцыя́льнай
эквіініцыя́льнае		 эквіініцыя́льнага эквіініцыя́льных
Д. эквіініцыя́льнаму эквіініцыя́льнай эквіініцыя́льнаму эквіініцыя́льным
В. эквіініцыя́льны (неадуш.)
эквіініцыя́льнага (адуш.)		 эквіініцыя́льную эквіініцыя́льнае эквіініцыя́льныя (неадуш.)
эквіініцыя́льных (адуш.)
Т. эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнай
эквіініцыя́льнаю		 эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнымі
М. эквіініцыя́льным эквіініцыя́льнай эквіініцыя́льным эквіініцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)