эквілібры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эквілібры́стка эквілібры́сткі
Р. эквілібры́сткі эквілібры́стак
Д. эквілібры́стцы эквілібры́сткам
В. эквілібры́стку эквілібры́стак
Т. эквілібры́сткай
эквілібры́сткаю		 эквілібры́сткамі
М. эквілібры́стцы эквілібры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)