гукаадбіва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаадбіва́льнік |
гукаадбіва́льнікі |
Р. |
гукаадбіва́льніка |
гукаадбіва́льнікаў |
Д. |
гукаадбіва́льніку |
гукаадбіва́льнікам |
В. |
гукаадбіва́льнік |
гукаадбіва́льнікі |
Т. |
гукаадбіва́льнікам |
гукаадбіва́льнікамі |
М. |
гукаадбіва́льніку |
гукаадбіва́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаадбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаадбіва́нне |
Р. |
гукаадбіва́ння |
Д. |
гукаадбіва́нню |
В. |
гукаадбіва́нне |
Т. |
гукаадбіва́ннем |
М. |
гукаадбіва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаапера́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаапера́тар |
гукаапера́тары |
Р. |
гукаапера́тара |
гукаапера́тараў |
Д. |
гукаапера́тару |
гукаапера́тарам |
В. |
гукаапера́тара |
гукаапера́тараў |
Т. |
гукаапера́тарам |
гукаапера́тарамі |
М. |
гукаапера́тару |
гукаапера́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаапера́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаапера́тарскі |
гукаапера́тарская |
гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскія |
Р. |
гукаапера́тарскага |
гукаапера́тарскай гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскага |
гукаапера́тарскіх |
Д. |
гукаапера́тарскаму |
гукаапера́тарскай |
гукаапера́тарскаму |
гукаапера́тарскім |
В. |
гукаапера́тарскі (неадуш.) гукаапера́тарскага (адуш.) |
гукаапера́тарскую |
гукаапера́тарскае |
гукаапера́тарскія (неадуш.) гукаапера́тарскіх (адуш.) |
Т. |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскай гукаапера́тарскаю |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскімі |
М. |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскай |
гукаапера́тарскім |
гукаапера́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
гукаафармі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаафармі́цель |
гукаафармі́целі |
Р. |
гукаафармі́целя |
гукаафармі́целяў |
Д. |
гукаафармі́целю |
гукаафармі́целям |
В. |
гукаафармі́целя |
гукаафармі́целяў |
Т. |
гукаафармі́целем |
гукаафармі́целямі |
М. |
гукаафармі́целю |
гукаафармі́целях |
Крыніцы:
tsblm1996.
гукаба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаба́чанне |
Р. |
гукаба́чання |
Д. |
гукаба́чанню |
В. |
гукаба́чанне |
Т. |
гукаба́чаннем |
М. |
гукаба́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
гукава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гуку́е |
гуку́юць |
Прошлы час |
м. |
гукава́ў |
гукава́лі |
ж. |
гукава́ла |
н. |
гукава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гуку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаві́к |
гукавікі́ |
Р. |
гукавіка́ |
гукавіко́ў |
Д. |
гукавіку́ |
гукавіка́м |
В. |
гукавіка́ |
гукавіко́ў |
Т. |
гукавіко́м |
гукавіка́мі |
М. |
гукавіку́ |
гукавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.