гукаадбіва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукаадбіва́льны гукаадбіва́льная гукаадбіва́льнае гукаадбіва́льныя
Р. гукаадбіва́льнага гукаадбіва́льнай
гукаадбіва́льнае		 гукаадбіва́льнага гукаадбіва́льных
Д. гукаадбіва́льнаму гукаадбіва́льнай гукаадбіва́льнаму гукаадбіва́льным
В. гукаадбіва́льны (неадуш.)
гукаадбіва́льнага (адуш.)		 гукаадбіва́льную гукаадбіва́льнае гукаадбіва́льныя (неадуш.)
гукаадбіва́льных (адуш.)
Т. гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнай
гукаадбіва́льнаю		 гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнымі
М. гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнай гукаадбіва́льным гукаадбіва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)