гукаба́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гукаба́чанне
Р. гукаба́чання
Д. гукаба́чанню
В. гукаба́чанне
Т. гукаба́чаннем
М. гукаба́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)