Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гу́к

‘лінгвістычны тэрмін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́к гу́кі
Р. гу́ка гу́каў
Д. гу́ку гу́кам
В. гу́к гу́кі
Т. гу́кам гу́камі
М. гу́ку гу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́к

‘фізічная з'ява’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́к гу́кі
Р. гу́ку гу́каў
Д. гу́ку гу́кам
В. гу́к гу́кі
Т. гу́кам гу́камі
М. гу́ку гу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

гукаадбіва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукаадбіва́льнік гукаадбіва́льнікі
Р. гукаадбіва́льніка гукаадбіва́льнікаў
Д. гукаадбіва́льніку гукаадбіва́льнікам
В. гукаадбіва́льнік гукаадбіва́льнікі
Т. гукаадбіва́льнікам гукаадбіва́льнікамі
М. гукаадбіва́льніку гукаадбіва́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

гукаадбіва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукаадбіва́льны гукаадбіва́льная гукаадбіва́льнае гукаадбіва́льныя
Р. гукаадбіва́льнага гукаадбіва́льнай
гукаадбіва́льнае		 гукаадбіва́льнага гукаадбіва́льных
Д. гукаадбіва́льнаму гукаадбіва́льнай гукаадбіва́льнаму гукаадбіва́льным
В. гукаадбіва́льны (неадуш.)
гукаадбіва́льнага (адуш.)		 гукаадбіва́льную гукаадбіва́льнае гукаадбіва́льныя (неадуш.)
гукаадбіва́льных (адуш.)
Т. гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнай
гукаадбіва́льнаю		 гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнымі
М. гукаадбіва́льным гукаадбіва́льнай гукаадбіва́льным гукаадбіва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

гукаадбіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гукаадбіва́нне
Р. гукаадбіва́ння
Д. гукаадбіва́нню
В. гукаадбіва́нне
Т. гукаадбіва́ннем
М. гукаадбіва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гукаапера́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукаапера́тар гукаапера́тары
Р. гукаапера́тара гукаапера́тараў
Д. гукаапера́тару гукаапера́тарам
В. гукаапера́тара гукаапера́тараў
Т. гукаапера́тарам гукаапера́тарамі
М. гукаапера́тару гукаапера́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гукаапера́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукаапера́тарскі гукаапера́тарская гукаапера́тарскае гукаапера́тарскія
Р. гукаапера́тарскага гукаапера́тарскай
гукаапера́тарскае		 гукаапера́тарскага гукаапера́тарскіх
Д. гукаапера́тарскаму гукаапера́тарскай гукаапера́тарскаму гукаапера́тарскім
В. гукаапера́тарскі (неадуш.)
гукаапера́тарскага (адуш.)		 гукаапера́тарскую гукаапера́тарскае гукаапера́тарскія (неадуш.)
гукаапера́тарскіх (адуш.)
Т. гукаапера́тарскім гукаапера́тарскай
гукаапера́тарскаю		 гукаапера́тарскім гукаапера́тарскімі
М. гукаапера́тарскім гукаапера́тарскай гукаапера́тарскім гукаапера́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

гукаафармі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукаафармі́цель гукаафармі́целі
Р. гукаафармі́целя гукаафармі́целяў
Д. гукаафармі́целю гукаафармі́целям
В. гукаафармі́целя гукаафармі́целяў
Т. гукаафармі́целем гукаафармі́целямі
М. гукаафармі́целю гукаафармі́целях

Крыніцы: tsblm1996.

гукаафармі́цельскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукаафармі́цельскі гукаафармі́цельская гукаафармі́цельскае гукаафармі́цельскія
Р. гукаафармі́цельскага гукаафармі́цельскай
гукаафармі́цельскае		 гукаафармі́цельскага гукаафармі́цельскіх
Д. гукаафармі́цельскаму гукаафармі́цельскай гукаафармі́цельскаму гукаафармі́цельскім
В. гукаафармі́цельскі
гукаафармі́цельскага		 гукаафармі́цельскую гукаафармі́цельскае гукаафармі́цельскія
гукаафармі́цельскіх
Т. гукаафармі́цельскім гукаафармі́цельскай
гукаафармі́цельскаю		 гукаафармі́цельскім гукаафармі́цельскімі
М. гукаафармі́цельскім гукаафармі́цельскай гукаафармі́цельскім гукаафармі́цельскіх

Крыніцы: tsblm1996.