гнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гнае́нне | |
гнае́ння | |
гнае́нню | |
гнае́нне | |
гнае́ннем | |
гнае́нні |
Крыніцы:
гнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гнае́нне | |
гнае́ння | |
гнае́нню | |
гнае́нне | |
гнае́ннем | |
гнае́нні |
Крыніцы:
гнаё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гнаё́к | |
гнайку́ | |
гнайку́ | |
гнаё́к | |
гнайко́м | |
гнайку́ |
Крыніцы:
гнаё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
гнаё́ны | гнаё́ная | гнаё́нае | гнаё́ныя | |
гнаё́нага | гнаё́най гнаё́нае |
гнаё́нага | гнаё́ных | |
гнаё́наму | гнаё́най | гнаё́наму | гнаё́ным | |
гнаё́ны ( гнаё́нага ( |
гнаё́ную | гнаё́нае | гнаё́ныя ( гнаё́ных ( |
|
гнаё́ным | гнаё́най гнаё́наю |
гнаё́ным | гнаё́нымі | |
гнаё́ным | гнаё́най | гнаё́ным | гнаё́ных |
Крыніцы:
гнаё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
гнаё́ўка | гнаё́ўкі | |
гнаё́ўкі | гнаё́вак | |
гнаё́ўцы | гнаё́ўкам | |
гнаё́ўку | гнаё́ўкі | |
гнаё́ўкай гнаё́ўкаю |
гнаё́ўкамі | |
гнаё́ўцы | гнаё́ўках |
Крыніцы:
Гнаі́нскія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
Гнаі́нскія | |
Гнаі́нскіх | |
Гнаі́нскім | |
Гнаі́нскія | |
Гнаі́нскімі | |
Гнаі́нскіх |
гнаі́сты
прыметнік, якасны
гнаі́сты | гнаі́стая | гнаі́стае | гнаі́стыя | |
гнаі́стага | гнаі́стай гнаі́стае |
гнаі́стага | гнаі́стых | |
гнаі́стаму | гнаі́стай | гнаі́стаму | гнаі́стым | |
гнаі́сты ( гнаі́стага ( |
гнаі́стую | гнаі́стае | гнаі́стыя ( гнаі́стых ( |
|
гнаі́стым | гнаі́стай гнаі́стаю |
гнаі́стым | гнаі́стымі | |
гнаі́стым | гнаі́стай | гнаі́стым | гнаі́стых |
Крыніцы:
гнаі́сты
прыметнік, адносны
гнаі́сты | гнаі́стая | гнаі́стае | гнаі́стыя | |
гнаі́стага | гнаі́стай гнаі́стае |
гнаі́стага | гнаі́стых | |
гнаі́стаму | гнаі́стай | гнаі́стаму | гнаі́стым | |
гнаі́сты ( гнаі́стага ( |
гнаі́стую | гнаі́стае | гнаі́стыя ( гнаі́стых ( |
|
гнаі́стым | гнаі́стай гнаі́стаю |
гнаі́стым | гнаі́стымі | |
гнаі́стым | гнаі́стай | гнаі́стым | гнаі́стых |
Крыніцы:
гнаі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
гно́іцца | гно́яцца | |
Прошлы час | ||
гнаі́ўся | гнаі́ліся | |
гнаі́лася | ||
гнаі́лася |
Крыніцы:
гнаі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
гнаю́ | гно́ім | |
гно́іш | гно́іце | |
гно́іць | гно́яць | |
Прошлы час | ||
гнаі́ў | гнаі́лі | |
гнаі́ла | ||
гнаі́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
гно́ячы |
Крыніцы:
гнайні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гнайні́к | гнайнікі́ | |
гнайніка́ | гнайніко́ў | |
гнайніку́ | гнайніка́м | |
гнайні́к | гнайнікі́ | |
гнайніко́м | гнайніка́мі | |
гнайніку́ | гнайніка́х |
Крыніцы: