гнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гнае́нне | |
| гнае́ння | |
| гнае́нню | |
| гнае́нне | |
| гнае́ннем | |
| гнае́нні |
Крыніцы:
гнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гнае́нне | |
| гнае́ння | |
| гнае́нню | |
| гнае́нне | |
| гнае́ннем | |
| гнае́нні |
Крыніцы:
гнаё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гнаё́к | |
| гнайку́ | |
| гнайку́ | |
| гнаё́к | |
| гнайко́м | |
| гнайку́ |
Крыніцы:
гнаё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| гнаё́ны | гнаё́ная | гнаё́нае | гнаё́ныя | |
| гнаё́нага | гнаё́най гнаё́нае |
гнаё́нага | гнаё́ных | |
| гнаё́наму | гнаё́най | гнаё́наму | гнаё́ным | |
| гнаё́ны ( гнаё́нага ( |
гнаё́ную | гнаё́нае | гнаё́ныя ( гнаё́ных ( |
|
| гнаё́ным | гнаё́най гнаё́наю |
гнаё́ным | гнаё́нымі | |
| гнаё́ным | гнаё́най | гнаё́ным | гнаё́ных | |
Крыніцы:
гнаё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гнаё́ўка | гнаё́ўкі | |
| гнаё́ўкі | гнаё́вак | |
| гнаё́ўцы | гнаё́ўкам | |
| гнаё́ўку | гнаё́ўкі | |
| гнаё́ўкай гнаё́ўкаю |
гнаё́ўкамі | |
| гнаё́ўцы | гнаё́ўках |
Крыніцы:
Гнаі́нскія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| Гнаі́нскія | |
| Гнаі́нскіх | |
| Гнаі́нскім | |
| Гнаі́нскія | |
| Гнаі́нскімі | |
| Гнаі́нскіх |
гнаі́сты
прыметнік, якасны
| гнаі́сты | гнаі́стая | гнаі́стае | гнаі́стыя | |
| гнаі́стага | гнаі́стай гнаі́стае |
гнаі́стага | гнаі́стых | |
| гнаі́стаму | гнаі́стай | гнаі́стаму | гнаі́стым | |
| гнаі́сты ( гнаі́стага ( |
гнаі́стую | гнаі́стае | гнаі́стыя ( гнаі́стых ( |
|
| гнаі́стым | гнаі́стай гнаі́стаю |
гнаі́стым | гнаі́стымі | |
| гнаі́стым | гнаі́стай | гнаі́стым | гнаі́стых | |
Крыніцы:
гнаі́сты
прыметнік, адносны
| гнаі́сты | гнаі́стая | гнаі́стае | гнаі́стыя | |
| гнаі́стага | гнаі́стай гнаі́стае |
гнаі́стага | гнаі́стых | |
| гнаі́стаму | гнаі́стай | гнаі́стаму | гнаі́стым | |
| гнаі́сты ( гнаі́стага ( |
гнаі́стую | гнаі́стае | гнаі́стыя ( гнаі́стых ( |
|
| гнаі́стым | гнаі́стай гнаі́стаю |
гнаі́стым | гнаі́стымі | |
| гнаі́стым | гнаі́стай | гнаі́стым | гнаі́стых | |
Крыніцы:
гнаі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| гно́іцца | гно́яцца | |
| Прошлы час | ||
| гнаі́ўся | гнаі́ліся | |
| гнаі́лася | ||
| гнаі́лася | ||
Крыніцы:
гнаі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гнаю́ | гно́ім | |
| гно́іш | гно́іце | |
| гно́іць | гно́яць | |
| Прошлы час | ||
| гнаі́ў | гнаі́лі | |
| гнаі́ла | ||
| гнаі́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| гно́ячы | ||
Крыніцы:
гнайні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гнайні́к | гнайнікі́ | |
| гнайніка́ | гнайніко́ў | |
| гнайніку́ | гнайніка́м | |
| гнайні́к | гнайнікі́ | |
| гнайніко́м | гнайніка́мі | |
| гнайніку́ | гнайніка́х |
Крыніцы: