гнайні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гнайні́к гнайнікі́
Р. гнайніка́ гнайніко́ў
Д. гнайніку́ гнайніка́м
В. гнайні́к гнайнікі́
Т. гнайніко́м гнайніка́мі
М. гнайніку́ гнайніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)