гукаадбіва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукаадбіва́льнік | гукаадбіва́льнікі | |
гукаадбіва́льніка | гукаадбіва́льнікаў | |
гукаадбіва́льніку | гукаадбіва́льнікам | |
гукаадбіва́льнік | гукаадбіва́льнікі | |
гукаадбіва́льнікам | гукаадбіва́льнікамі | |
гукаадбіва́льніку | гукаадбіва́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)