гукаадбіва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гукаадбіва́льнік гукаадбіва́льнікі
Р. гукаадбіва́льніка гукаадбіва́льнікаў
Д. гукаадбіва́льніку гукаадбіва́льнікам
В. гукаадбіва́льнік гукаадбіва́льнікі
Т. гукаадбіва́льнікам гукаадбіва́льнікамі
М. гукаадбіва́льніку гукаадбіва́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)