Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гуса́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуса́к гусакі́
Р. гусака́ гусако́ў
Д. гусаку́ гусака́м
В. гусака́ гусако́ў
Т. гусако́м гусака́мі
М. гусаку́ гусака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гуса́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гуса́к
Р. Гусака́
Д. Гусаку́
В. Гуса́к
Т. Гусако́м
М. Гусаку́

Гусакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гусакі́
Р. Гусако́ў
Д. Гусака́м
В. Гусакі́
Т. Гусака́мі
М. Гусака́х

Гусако́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гусако́ва
Р. Гусако́ва
Д. Гусако́ву
В. Гусако́ва
Т. Гусако́вам
М. Гусако́ве

гусако́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусако́ў гусако́ва гусако́ва гусако́вы
Р. гусако́вага гусако́вай
гусако́вае
гусако́вага гусако́вых
Д. гусако́ваму гусако́вай гусако́ваму гусако́вым
В. гусако́ў (неадуш.)
гусако́вага (адуш.)
гусако́ву гусако́ва гусако́вы (неадуш.)
гусако́вых (адуш.)
Т. гусако́вым гусако́вай
гусако́ваю
гусако́вым гусако́вымі
М. гусако́вым гусако́вай гусако́вым гусако́вых

Крыніцы: krapivabr2012.

гу́санька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́санька гу́санькі
Р. гу́санькі гу́санек
Д. гу́саньцы гу́санькам
В. гу́саньку гу́санек
Т. гу́санькай
гу́санькаю
гу́санькамі
М. гу́саньцы гу́саньках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гуса́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуса́р гуса́ры
Р. гуса́ра гуса́раў
Д. гуса́ру гуса́рам
В. гуса́ра гуса́раў
Т. гуса́рам гуса́рамі
М. гуса́ру гуса́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гуса́раўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гуса́раўка
Р. Гуса́раўкі
Д. Гуса́раўцы
В. Гуса́раўку
Т. Гуса́раўкай
Гуса́раўкаю
М. Гуса́раўцы

Гуса́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гуса́рка
Р. Гуса́ркі
Д. Гуса́рцы
В. Гуса́рку
Т. Гуса́ркай
Гуса́ркаю
М. Гуса́рцы

гуса́ркаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуса́ркаўскі гуса́ркаўская гуса́ркаўскае гуса́ркаўскія
Р. гуса́ркаўскага гуса́ркаўскай
гуса́ркаўскае
гуса́ркаўскага гуса́ркаўскіх
Д. гуса́ркаўскаму гуса́ркаўскай гуса́ркаўскаму гуса́ркаўскім
В. гуса́ркаўскі (неадуш.)
гуса́ркаўскага (адуш.)
гуса́ркаўскую гуса́ркаўскае гуса́ркаўскія (неадуш.)
гуса́ркаўскіх (адуш.)
Т. гуса́ркаўскім гуса́ркаўскай
гуса́ркаўскаю
гуса́ркаўскім гуса́ркаўскімі
М. гуса́ркаўскім гуса́ркаўскай гуса́ркаўскім гуса́ркаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.