гуча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гуча́льны |
гуча́льная |
гуча́льнае |
гуча́льныя |
Р. |
гуча́льнага |
гуча́льнай гуча́льнае |
гуча́льнага |
гуча́льных |
Д. |
гуча́льнаму |
гуча́льнай |
гуча́льнаму |
гуча́льным |
В. |
гуча́льны (неадуш.) гуча́льнага (адуш.) |
гуча́льную |
гуча́льнае |
гуча́льныя (неадуш.) гуча́льных (адуш.) |
Т. |
гуча́льным |
гуча́льнай гуча́льнаю |
гуча́льным |
гуча́льнымі |
М. |
гуча́льным |
гуча́льнай |
гуча́льным |
гуча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
гуча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гуча́нне |
гуча́нні |
Р. |
гуча́ння |
гуча́нняў |
Д. |
гуча́нню |
гуча́нням |
В. |
гуча́нне |
гуча́нні |
Т. |
гуча́ннем |
гуча́ннямі |
М. |
гуча́нні |
гуча́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гуча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
гучы́ць |
гуча́ць |
Прошлы час |
м. |
гуча́ў |
гуча́лі |
ж. |
гуча́ла |
н. |
гуча́ла |
Іншыя варыянты:
гучэ́ць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гучко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гучко́вы |
гучко́вая |
гучко́вае |
гучко́выя |
Р. |
гучко́вага |
гучко́вай гучко́вае |
гучко́вага |
гучко́вых |
Д. |
гучко́ваму |
гучко́вай |
гучко́ваму |
гучко́вым |
В. |
гучко́вы (неадуш.) гучко́вага (адуш.) |
гучко́вую |
гучко́вае |
гучко́выя (неадуш.) гучко́вых (адуш.) |
Т. |
гучко́вым |
гучко́вай гучко́ваю |
гучко́вым |
гучко́вымі |
М. |
гучко́вым |
гучко́вай |
гучко́вым |
гучко́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гу́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гу́чна |
гучне́й |
найгучне́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гучнагавары́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гучнагавары́льнік |
гучнагавары́льнікі |
Р. |
гучнагавары́льніка |
гучнагавары́льнікаў |
Д. |
гучнагавары́льніку |
гучнагавары́льнікам |
В. |
гучнагавары́льнік |
гучнагавары́льнікі |
Т. |
гучнагавары́льнікам |
гучнагавары́льнікамі |
М. |
гучнагавары́льніку |
гучнагавары́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гучнагавары́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
Р. |
гучнагавары́целя |
гучнагавары́целяў |
Д. |
гучнагавары́целю |
гучнагавары́целям |
В. |
гучнагавары́цель |
гучнагавары́целі |
Т. |
гучнагавары́целем |
гучнагавары́целямі |
М. |
гучнагавары́целі |
гучнагавары́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.