Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гуча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуча́льны гуча́льная гуча́льнае гуча́льныя
Р. гуча́льнага гуча́льнай
гуча́льнае
гуча́льнага гуча́льных
Д. гуча́льнаму гуча́льнай гуча́льнаму гуча́льным
В. гуча́льны (неадуш.)
гуча́льнага (адуш.)
гуча́льную гуча́льнае гуча́льныя (неадуш.)
гуча́льных (адуш.)
Т. гуча́льным гуча́льнай
гуча́льнаю
гуча́льным гуча́льнымі
М. гуча́льным гуча́льнай гуча́льным гуча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

гуча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуча́нне гуча́нні
Р. гуча́ння гуча́нняў
Д. гуча́нню гуча́нням
В. гуча́нне гуча́нні
Т. гуча́ннем гуча́ннямі
М. гуча́нні гуча́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гуча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гучы́ць гуча́ць
Прошлы час
м. гуча́ў гуча́лі
ж. гуча́ла
н. гуча́ла

Іншыя варыянты: гучэ́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гучко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гучко́вы гучко́вая гучко́вае гучко́выя
Р. гучко́вага гучко́вай
гучко́вае
гучко́вага гучко́вых
Д. гучко́ваму гучко́вай гучко́ваму гучко́вым
В. гучко́вы (неадуш.)
гучко́вага (адуш.)
гучко́вую гучко́вае гучко́выя (неадуш.)
гучко́вых (адуш.)
Т. гучко́вым гучко́вай
гучко́ваю
гучко́вым гучко́вымі
М. гучко́вым гучко́вай гучко́вым гучко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гучлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гучлі́вы гучлі́вая гучлі́вае гучлі́выя
Р. гучлі́вага гучлі́вай
гучлі́вае
гучлі́вага гучлі́вых
Д. гучлі́ваму гучлі́вай гучлі́ваму гучлі́вым
В. гучлі́вы (неадуш.)
гучлі́вага (адуш.)
гучлі́вую гучлі́вае гучлі́выя (неадуш.)
гучлі́вых (адуш.)
Т. гучлі́вым гучлі́вай
гучлі́ваю
гучлі́вым гучлі́вымі
М. гучлі́вым гучлі́вай гучлі́вым гучлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

гу́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гу́чна гучне́й найгучне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гучнабе́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гучнабе́жны гучнабе́жная гучнабе́жнае гучнабе́жныя
Р. гучнабе́жнага гучнабе́жнай
гучнабе́жнае
гучнабе́жнага гучнабе́жных
Д. гучнабе́жнаму гучнабе́жнай гучнабе́жнаму гучнабе́жным
В. гучнабе́жны (неадуш.)
гучнабе́жнага (адуш.)
гучнабе́жную гучнабе́жнае гучнабе́жныя (неадуш.)
гучнабе́жных (адуш.)
Т. гучнабе́жным гучнабе́жнай
гучнабе́жнаю
гучнабе́жным гучнабе́жнымі
М. гучнабе́жным гучнабе́жнай гучнабе́жным гучнабе́жных

Крыніцы: piskunou2012.

гучнава́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гучнава́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

гучнагавары́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гучнагавары́льнік гучнагавары́льнікі
Р. гучнагавары́льніка гучнагавары́льнікаў
Д. гучнагавары́льніку гучнагавары́льнікам
В. гучнагавары́льнік гучнагавары́льнікі
Т. гучнагавары́льнікам гучнагавары́льнікамі
М. гучнагавары́льніку гучнагавары́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

гучнагавары́цель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гучнагавары́цель гучнагавары́целі
Р. гучнагавары́целя гучнагавары́целяў
Д. гучнагавары́целю гучнагавары́целям
В. гучнагавары́цель гучнагавары́целі
Т. гучнагавары́целем гучнагавары́целямі
М. гучнагавары́целі гучнагавары́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.