гуча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
гуча́нне | гуча́нні | |
гуча́ння | гуча́нняў | |
гуча́нню | гуча́нням | |
гуча́нне | гуча́нні | |
гуча́ннем | гуча́ннямі | |
гуча́нні | гуча́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)