Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гу́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гу́ма
Р. гу́мы
Д. гу́ме
В. гу́му
Т. гу́май
гу́маю
М. гу́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

гумава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гумава́нне
Р. гумава́ння
Д. гумава́нню
В. гумава́нне
Т. гумава́ннем
М. гумава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

гумава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумава́ны гумава́ная гумава́нае гумава́ныя
Р. гумава́нага гумава́най
гумава́нае
гумава́нага гумава́ных
Д. гумава́наму гумава́най гумава́наму гумава́ным
В. гумава́ны (неадуш.)
гумава́нага (адуш.)
гумава́ную гумава́нае гумава́ныя (неадуш.)
гумава́ных (адуш.)
Т. гумава́ным гумава́най
гумава́наю
гумава́ным гумава́нымі
М. гумава́ным гумава́най гумава́ным гумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гумава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумава́ны гумава́ная гумава́нае гумава́ныя
Р. гумава́нага гумава́най
гумава́нае
гумава́нага гумава́ных
Д. гумава́наму гумава́най гумава́наму гумава́ным
В. гумава́ны (неадуш.)
гумава́нага (адуш.)
гумава́ную гумава́нае гумава́ныя (неадуш.)
гумава́ных (адуш.)
Т. гумава́ным гумава́най
гумава́наю
гумава́ным гумава́нымі
М. гумава́ным гумава́най гумава́ным гумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

гумава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гуму́ецца гуму́юцца
Прошлы час
м. гумава́ўся гумава́ліся
ж. гумава́лася
н. гумава́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

гумава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гуму́ю гуму́ем
2-я ас. гуму́еш гуму́еце
3-я ас. гуму́е гуму́юць
Прошлы час
м. гумава́ў гумава́лі
ж. гумава́ла
н. гумава́ла
Загадны лад
2-я ас. гуму́й гуму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуму́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́мава-азбе́ставы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мава-азбе́ставы гу́мава-азбе́ставая гу́мава-азбе́ставае гу́мава-азбе́ставыя
Р. гу́мава-азбе́ставага гу́мава-азбе́ставай
гу́мава-азбе́ставае
гу́мава-азбе́ставага гу́мава-азбе́ставых
Д. гу́мава-азбе́ставаму гу́мава-азбе́ставай гу́мава-азбе́ставаму гу́мава-азбе́ставым
В. гу́мава-азбе́ставы (неадуш.)
гу́мава-азбе́ставага (адуш.)
гу́мава-азбе́ставую гу́мава-азбе́ставае гу́мава-азбе́ставыя (неадуш.)
гу́мава-азбе́ставых (адуш.)
Т. гу́мава-азбе́ставым гу́мава-азбе́ставай
гу́мава-азбе́ставаю
гу́мава-азбе́ставым гу́мава-азбе́ставымі
М. гу́мава-азбе́ставым гу́мава-азбе́ставай гу́мава-азбе́ставым гу́мава-азбе́ставых

Крыніцы: piskunou2012.

гу́мава-бі́тумны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мава-бі́тумны гу́мава-бі́тумная гу́мава-бі́тумнае гу́мава-бі́тумныя
Р. гу́мава-бі́тумнага гу́мава-бі́тумнай
гу́мава-бі́тумнае
гу́мава-бі́тумнага гу́мава-бі́тумных
Д. гу́мава-бі́тумнаму гу́мава-бі́тумнай гу́мава-бі́тумнаму гу́мава-бі́тумным
В. гу́мава-бі́тумны (неадуш.)
гу́мава-бі́тумнага (адуш.)
гу́мава-бі́тумную гу́мава-бі́тумнае гу́мава-бі́тумныя (неадуш.)
гу́мава-бі́тумных (адуш.)
Т. гу́мава-бі́тумным гу́мава-бі́тумнай
гу́мава-бі́тумнаю
гу́мава-бі́тумным гу́мава-бі́тумнымі
М. гу́мава-бі́тумным гу́мава-бі́тумнай гу́мава-бі́тумным гу́мава-бі́тумных

Іншыя варыянты: гу́мава-біту́мны.

Крыніцы: piskunou2012.

гу́мава-біту́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мава-біту́мны гу́мава-біту́мная гу́мава-біту́мнае гу́мава-біту́мныя
Р. гу́мава-біту́мнага гу́мава-біту́мнай
гу́мава-біту́мнае
гу́мава-біту́мнага гу́мава-біту́мных
Д. гу́мава-біту́мнаму гу́мава-біту́мнай гу́мава-біту́мнаму гу́мава-біту́мным
В. гу́мава-біту́мны (неадуш.)
гу́мава-біту́мнага (адуш.)
гу́мава-біту́мную гу́мава-біту́мнае гу́мава-біту́мныя (неадуш.)
гу́мава-біту́мных (адуш.)
Т. гу́мава-біту́мным гу́мава-біту́мнай
гу́мава-біту́мнаю
гу́мава-біту́мным гу́мава-біту́мнымі
М. гу́мава-біту́мным гу́мава-біту́мнай гу́мава-біту́мным гу́мава-біту́мных

Іншыя варыянты: гу́мава-бі́тумны.

Крыніцы: piskunou2012.

гу́мава-металі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́мава-металі́чны гу́мава-металі́чная гу́мава-металі́чнае гу́мава-металі́чныя
Р. гу́мава-металі́чнага гу́мава-металі́чнай
гу́мава-металі́чнае
гу́мава-металі́чнага гу́мава-металі́чных
Д. гу́мава-металі́чнаму гу́мава-металі́чнай гу́мава-металі́чнаму гу́мава-металі́чным
В. гу́мава-металі́чны (неадуш.)
гу́мава-металі́чнага (адуш.)
гу́мава-металі́чную гу́мава-металі́чнае гу́мава-металі́чныя (неадуш.)
гу́мава-металі́чных (адуш.)
Т. гу́мава-металі́чным гу́мава-металі́чнай
гу́мава-металі́чнаю
гу́мава-металі́чным гу́мава-металі́чнымі
М. гу́мава-металі́чным гу́мава-металі́чнай гу́мава-металі́чным гу́мава-металі́чных

Крыніцы: piskunou2012.