Verbum

анлайнавы слоўнік

гу́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Гуракі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

гура́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

гура́лька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

гура́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гура́льскі	гура́льская	гура́льскае	гура́льскія
Р.	гура́льскага	гура́льскай гура́льскае	гура́льскага	гура́льскіх
Д.	гура́льскаму	гура́льскай	гура́льскаму	гура́льскім
В.	гура́льскі (неадуш.) гура́льскага (адуш.)	гура́льскую	гура́льскае	гура́льскія (неадуш.) гура́льскіх (адуш.)
Т.	гура́льскім	гура́льскай гура́льскаю	гура́льскім	гура́льскімі
М.	гура́льскім	гура́льскай	гура́льскім	гура́льскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

гура́н

‘дзікі казёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гура́сціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурба́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гурбава́ць

‘складваць у кучу, збіраць разам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.