гура́н
‘дзікі казёл’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гура́н | гура́ны | |
| гура́на | гура́наў | |
| гура́ну | гура́нам | |
| гура́на | гура́наў | |
| гура́нам | гура́намі | |
| гура́не | гура́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)