гурбава́ць

‘складваць у кучу, збіраць разам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурбу́ю гурбу́ем
2-я ас. гурбу́еш гурбу́еце
3-я ас. гурбу́е гурбу́юць
Прошлы час
м. гурбава́ў гурбава́лі
ж. гурбава́ла
н. гурбава́ла
Загадны лад
2-я ас. гурбу́й гурбу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурбу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)