гукаадбіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гукаадбіва́нне
Р. гукаадбіва́ння
Д. гукаадбіва́нню
В. гукаадбіва́нне
Т. гукаадбіва́ннем
М. гукаадбіва́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)