гукаадбіва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гукаадбіва́нне | |
| гукаадбіва́ння | |
| гукаадбіва́нню | |
| гукаадбіва́нне | |
| гукаадбіва́ннем | |
| гукаадбіва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)