гу́к

‘лінгвістычны тэрмін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́к гу́кі
Р. гу́ка гу́каў
Д. гу́ку гу́кам
В. гу́к гу́кі
Т. гу́кам гу́камі
М. гу́ку гу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)