гукава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гуку́е гуку́юць
Прошлы час
м. гукава́ў гукава́лі
ж. гукава́ла
н. гукава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час гуку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)