Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіорсую

эпіго́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпіго́нства
Р. эпіго́нства
Д. эпіго́нству
В. эпіго́нства
Т. эпіго́нствам
М. эпіго́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіго́нстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эпіго́нствую эпіго́нствуем
2-я ас. эпіго́нствуеш эпіго́нствуеце
3-я ас. эпіго́нствуе эпіго́нствуюць
Прошлы час
м. эпіго́нстваваў эпіго́нствавалі
ж. эпіго́нствавала
н. эпіго́нствавала
Загадны лад
2-я ас. эпіго́нствуй эпіго́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эпіго́нствуючы

Крыніцы: piskunou2012.

эпігра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпігра́ма эпігра́мы
Р. эпігра́мы эпігра́м
Д. эпігра́ме эпігра́мам
В. эпігра́му эпігра́мы
Т. эпігра́май
эпігра́маю		 эпігра́мамі
М. эпігра́ме эпігра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіграматы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіграматы́ст эпіграматы́сты
Р. эпіграматы́ста эпіграматы́стаў
Д. эпіграматы́сту эпіграматы́стам
В. эпіграматы́ста эпіграматы́стаў
Т. эпіграматы́стам эпіграматы́стамі
М. эпіграматы́сце эпіграматы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпіграматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіграматы́чны эпіграматы́чная эпіграматы́чнае эпіграматы́чныя
Р. эпіграматы́чнага эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнае		 эпіграматы́чнага эпіграматы́чных
Д. эпіграматы́чнаму эпіграматы́чнай эпіграматы́чнаму эпіграматы́чным
В. эпіграматы́чны (неадуш.)
эпіграматы́чнага (адуш.)		 эпіграматы́чную эпіграматы́чнае эпіграматы́чныя (неадуш.)
эпіграматы́чных (адуш.)
Т. эпіграматы́чным эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнаю		 эпіграматы́чным эпіграматы́чнымі
М. эпіграматы́чным эпіграматы́чнай эпіграматы́чным эпіграматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпігра́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпігра́мны эпігра́мная эпігра́мнае эпігра́мныя
Р. эпігра́мнага эпігра́мнай
эпігра́мнае		 эпігра́мнага эпігра́мных
Д. эпігра́мнаму эпігра́мнай эпігра́мнаму эпігра́мным
В. эпігра́мны (неадуш.)
эпігра́мнага (адуш.)		 эпігра́мную эпігра́мнае эпігра́мныя (неадуш.)
эпігра́мных (адуш.)
Т. эпігра́мным эпігра́мнай
эпігра́мнаю		 эпігра́мным эпігра́мнымі
М. эпігра́мным эпігра́мнай эпігра́мным эпігра́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эпігра́мшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпігра́мшчык эпігра́мшчыкі
Р. эпігра́мшчыка эпігра́мшчыкаў
Д. эпігра́мшчыку эпігра́мшчыкам
В. эпігра́мшчыка эпігра́мшчыкаў
Т. эпігра́мшчыкам эпігра́мшчыкамі
М. эпігра́мшчыку эпігра́мшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

эпі́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпі́граф эпі́графы
Р. эпі́графа эпі́графаў
Д. эпі́графу эпі́графам
В. эпі́граф эпі́графы
Т. эпі́графам эпі́графамі
М. эпі́графе эпі́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпігра́фіка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпігра́фіка
Р. эпігра́фікі
Д. эпігра́фіцы
В. эпігра́фіку
Т. эпігра́фікай
эпігра́фікаю
М. эпігра́фіцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіграфі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіграфі́ст эпіграфі́сты
Р. эпіграфі́ста эпіграфі́стаў
Д. эпіграфі́сту эпіграфі́стам
В. эпіграфі́ста эпіграфі́стаў
Т. эпіграфі́стам эпіграфі́стамі
М. эпіграфі́сце эпіграфі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.