эпіграматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіграматы́чны эпіграматы́чная эпіграматы́чнае эпіграматы́чныя
Р. эпіграматы́чнага эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнае		 эпіграматы́чнага эпіграматы́чных
Д. эпіграматы́чнаму эпіграматы́чнай эпіграматы́чнаму эпіграматы́чным
В. эпіграматы́чны (неадуш.)
эпіграматы́чнага (адуш.)		 эпіграматы́чную эпіграматы́чнае эпіграматы́чныя (неадуш.)
эпіграматы́чных (адуш.)
Т. эпіграматы́чным эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнаю		 эпіграматы́чным эпіграматы́чнымі
М. эпіграматы́чным эпіграматы́чнай эпіграматы́чным эпіграматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)