эпігра́мшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпігра́мшчык | эпігра́мшчыкі | |
| эпігра́мшчыка | эпігра́мшчыкаў | |
| эпігра́мшчыку | эпігра́мшчыкам | |
| эпігра́мшчыка | эпігра́мшчыкаў | |
| эпігра́мшчыкам | эпігра́мшчыкамі | |
| эпігра́мшчыку | эпігра́мшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)