Verbum

анлайнавы слоўнік

дубро́венскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дубро́венскі	дубро́венская	дубро́венскае	дубро́венскія
Р.	дубро́венскага	дубро́венскай дубро́венскае	дубро́венскага	дубро́венскіх
Д.	дубро́венскаму	дубро́венскай	дубро́венскаму	дубро́венскім
В.	дубро́венскі (неадуш.) дубро́венскага (адуш.)	дубро́венскую	дубро́венскае	дубро́венскія (неадуш.) дубро́венскіх (адуш.)
Т.	дубро́венскім	дубро́венскай дубро́венскаю	дубро́венскім	дубро́венскімі
М.	дубро́венскім	дубро́венскай	дубро́венскім	дубро́венскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Дубро́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Дубро́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Дубро́віцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Дубро́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

дубро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дубро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Дубро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Дубро́ўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Дубро́ўна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне