Дубро́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубро́віна
Р. Дубро́віна
Д. Дубро́віну
В. Дубро́віна
Т. Дубро́вінам
М. Дубро́віне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)