дубро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дубро́ўе
Р. дубро́ўя
Д. дубро́ўю
В. дубро́ўе
Т. дубро́ўем
М. дубро́ўі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)