Дубро́віцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубро́віцы
Р. Дубро́віц
Дубро́віцаў
Д. Дубро́віцам
В. Дубро́віцы
Т. Дубро́віцамі
М. Дубро́віцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)