Дубро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубро́ўка
Р. Дубро́ўкі
Д. Дубро́ўцы
В. Дубро́ўку
Т. Дубро́ўкай
Дубро́ўкаю
М. Дубро́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)