Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Дубо́ўскі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Дубо́ўскі
Р. Дубо́ўскага
Д. Дубо́ўскаму
В. Дубо́ўскі
Т. Дубо́ўскім
М. Дубо́ўскім

Дубо́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубо́ўцы
Р. Дубо́ўцаў
Д. Дубо́ўцам
В. Дубо́ўцы
Т. Дубо́ўцамі
М. Дубо́ўцах

Дубо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубо́ўшчына
Р. Дубо́ўшчыны
Д. Дубо́ўшчыне
В. Дубо́ўшчыну
Т. Дубо́ўшчынай
Дубо́ўшчынаю
М. Дубо́ўшчыне

дубо́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубо́чак дубо́чкі
Р. дубо́чка дубо́чкаў
Д. дубо́чку дубо́чкам
В. дубо́чак дубо́чкі
Т. дубо́чкам дубо́чкамі
М. дубо́чку дубо́чках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Дубо́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубо́чкі
Р. Дубо́чкаў
Д. Дубо́чкам
В. Дубо́чкі
Т. Дубо́чкамі
М. Дубо́чках

дубра́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубра́ва дубра́вы
Р. дубра́вы дубра́ў
Д. дубра́ве дубра́вам
В. дубра́ву дубра́вы
Т. дубра́вай
дубра́ваю
дубра́вамі
М. дубра́ве дубра́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Ду́брава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́брава
Р. Ду́брава
Д. Ду́браву
В. Ду́брава
Т. Ду́бравам
М. Ду́браве

Дубра́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубра́ва
Р. Дубра́вы
Д. Дубра́ве
В. Дубра́ву
Т. Дубра́вай
Дубра́ваю
М. Дубра́ве

Дубрава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубрава́
Р. Дубравы́
Д. Дубраве́
В. Дубраву́
Т. Дубраво́й
Дубраво́ю
М. Дубраве́

Дубра́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубра́віна
Р. Дубра́віна
Д. Дубра́віну
В. Дубра́віна
Т. Дубра́вінам
М. Дубра́віне