Дубра́віна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубра́віна
Р. Дубра́віна
Д. Дубра́віну
В. Дубра́віна
Т. Дубра́вінам
М. Дубра́віне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)