Дубрава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубрава́
Р. Дубравы́
Д. Дубраве́
В. Дубраву́
Т. Дубраво́й
Дубраво́ю
М. Дубраве́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)