Ду́брава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́брава
Р. Ду́брава
Д. Ду́браву
В. Ду́брава
Т. Ду́бравам
М. Ду́браве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)