Дубра́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубра́ва
Р. Дубра́вы
Д. Дубра́ве
В. Дубра́ву
Т. Дубра́вай
Дубра́ваю
М. Дубра́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)