Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

даві́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́льны даві́льная даві́льнае даві́льныя
Р. даві́льнага даві́льнай
даві́льнае		 даві́льнага даві́льных
Д. даві́льнаму даві́льнай даві́льнаму даві́льным
В. даві́льны (неадуш.)
даві́льнага (адуш.)		 даві́льную даві́льнае даві́льныя (неадуш.)
даві́льных (адуш.)
Т. даві́льным даві́льнай
даві́льнаю		 даві́льным даві́льнымі
М. даві́льным даві́льнай даві́льным даві́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

даві́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льня даві́льні
Р. даві́льні даві́льняў
Д. даві́льні даві́льням
В. даві́льню даві́льні
Т. даві́льняй
даві́льняю		 даві́льнямі
М. даві́льні даві́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льшчык даві́льшчыкі
Р. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Д. даві́льшчыку даві́льшчыкам
В. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Т. даві́льшчыкам даві́льшчыкамі
М. даві́льшчыку даві́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льшчыца даві́льшчыцы
Р. даві́льшчыцы даві́льшчыц
Д. даві́льшчыцы даві́льшчыцам
В. даві́льшчыцу даві́льшчыц
Т. даві́льшчыцай
даві́льшчыцаю		 даві́льшчыцамі
М. даві́льшчыцы даві́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

даві́нчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́нчаны даві́нчаная даві́нчанае даві́нчаныя
Р. даві́нчанага даві́нчанай
даві́нчанае		 даві́нчанага даві́нчаных
Д. даві́нчанаму даві́нчанай даві́нчанаму даві́нчаным
В. даві́нчаны (неадуш.)
даві́нчанага (адуш.)		 даві́нчаную даві́нчанае даві́нчаныя (неадуш.)
даві́нчаных (адуш.)
Т. даві́нчаным даві́нчанай
даві́нчанаю		 даві́нчаным даві́нчанымі
М. даві́нчаным даві́нчанай даві́нчаным даві́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́нчаны даві́нчаная даві́нчанае даві́нчаныя
Р. даві́нчанага даві́нчанай
даві́нчанае		 даві́нчанага даві́нчаных
Д. даві́нчанаму даві́нчанай даві́нчанаму даві́нчаным
В. даві́нчаны (неадуш.)
даві́нчанага (адуш.)		 даві́нчаную даві́нчанае даві́нчаныя (неадуш.)
даві́нчаных (адуш.)
Т. даві́нчаным даві́нчанай
даві́нчанаю		 даві́нчаным даві́нчанымі
М. даві́нчаным даві́нчанай даві́нчаным даві́нчаных

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. даві́нчванне
Р. даві́нчвання
Д. даві́нчванню
В. даві́нчванне
Т. даві́нчваннем
М. даві́нчванні

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даві́нчваецца даві́нчваюцца
Прошлы час
м. даві́нчваўся даві́нчваліся
ж. даві́нчвалася
н. даві́нчвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час даві́нчваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

даві́нчваць

‘заканчваць вінціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даві́нчваю даві́нчваем
2-я ас. даві́нчваеш даві́нчваеце
3-я ас. даві́нчвае даві́нчваюць
Прошлы час
м. даві́нчваў даві́нчвалі
ж. даві́нчвала
н. даві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. даві́нчвай даві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даві́нчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

даві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даві́ты даві́тая даві́тае даві́тыя
Р. даві́тага даві́тай
даві́тае		 даві́тага даві́тых
Д. даві́таму даві́тай даві́таму даві́тым
В. даві́ты (неадуш.)
даві́тага (адуш.)		 даві́тую даві́тае даві́тыя (неадуш.)
даві́тых (адуш.)
Т. даві́тым даві́тай
даві́таю		 даві́тым даві́тымі
М. даві́тым даві́тай даві́тым даві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.