даві́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. даві́льшчык даві́льшчыкі
Р. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Д. даві́льшчыку даві́льшчыкам
В. даві́льшчыка даві́льшчыкаў
Т. даві́льшчыкам даві́льшчыкамі
М. даві́льшчыку даві́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)