даві́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| даві́льшчыца | даві́льшчыцы | |
| даві́льшчыцы | даві́льшчыц | |
| даві́льшчыцы | даві́льшчыцам | |
| даві́льшчыцу | даві́льшчыц | |
| даві́льшчыцай даві́льшчыцаю |
даві́льшчыцамі | |
| даві́льшчыцы | даві́льшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)