Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

Да́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Да́ка
Р. Да́кі
Д. Да́цы
В. Да́ку
Т. Да́кай
Да́каю
М. Да́цы

дакава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дакава́нне дакава́нні
Р. дакава́ння дакава́нняў
Д. дакава́нню дакава́нням
В. дакава́нне дакава́нні
Т. дакава́ннем дакава́ннямі
М. дакава́нні дакава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

дакава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дакава́ны дакава́ная дакава́нае дакава́ныя
Р. дакава́нага дакава́най
дакава́нае		 дакава́нага дакава́ных
Д. дакава́наму дакава́най дакава́наму дакава́ным
В. дакава́ны (неадуш.)
дакава́нага (адуш.)		 дакава́ную дакава́нае дакава́ныя (неадуш.)
дакава́ных (адуш.)
Т. дакава́ным дакава́най
дакава́наю		 дакава́ным дакава́нымі
М. дакава́ным дакава́най дакава́ным дакава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дакава́ны дакава́ная дакава́нае дакава́ныя
Р. дакава́нага дакава́най
дакава́нае		 дакава́нага дакава́ных
Д. дакава́наму дакава́най дакава́наму дакава́ным
В. дакава́ны (неадуш.)
дакава́нага (адуш.)		 дакава́ную дакава́нае дакава́ныя (неадуш.)
дакава́ных (адуш.)
Т. дакава́ным дакава́най
дакава́наю		 дакава́ным дакава́нымі
М. дакава́ным дакава́най дакава́ным дакава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дакава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дакую́ дакуё́м
2-я ас. дакуе́ш дакуяце́
3-я ас. дакуе́ дакую́ць
Прошлы час
м. дакава́ў дакава́лі
ж. дакава́ла
н. дакава́ла
Загадны лад
2-я ас. даку́й даку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дакава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дака́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дака́з дака́зы
Р. дака́зу дака́заў
Д. дака́зу дака́зам
В. дака́з дака́зы
Т. дака́зам дака́замі
М. дака́зе дака́зах

Крыніцы: piskunou2012.

даказа́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
даказа́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

даказа́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даказа́льнасць
Р. даказа́льнасці
Д. даказа́льнасці
В. даказа́льнасць
Т. даказа́льнасцю
М. даказа́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даказа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даказа́льны даказа́льная даказа́льнае даказа́льныя
Р. даказа́льнага даказа́льнай
даказа́льнае		 даказа́льнага даказа́льных
Д. даказа́льнаму даказа́льнай даказа́льнаму даказа́льным
В. даказа́льны (неадуш.)
даказа́льнага (адуш.)		 даказа́льную даказа́льнае даказа́льныя (неадуш.)
даказа́льных (адуш.)
Т. даказа́льным даказа́льнай
даказа́льнаю		 даказа́льным даказа́льнымі
М. даказа́льным даказа́льнай даказа́льным даказа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дака́занасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дака́занасць
Р. дака́занасці
Д. дака́занасці
В. дака́занасць
Т. дака́занасцю
М. дака́занасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.