дакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дакава́ны дакава́ная дакава́нае дакава́ныя
Р. дакава́нага дакава́най
дакава́нае
дакава́нага дакава́ных
Д. дакава́наму дакава́най дакава́наму дакава́ным
В. дакава́ны (неадуш.)
дакава́нага (адуш.)
дакава́ную дакава́нае дакава́ныя (неадуш.)
дакава́ных (адуш.)
Т. дакава́ным дакава́най
дакава́наю
дакава́ным дакава́нымі
М. дакава́ным дакава́най дакава́ным дакава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)