дакава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дакава́нне | дакава́нні | |
| дакава́ння | дакава́нняў | |
| дакава́нню | дакава́нням | |
| дакава́нне | дакава́нні | |
| дакава́ннем | дакава́ннямі | |
| дакава́нні | дакава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)