дажава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дажава́ны |
дажава́ная |
дажава́нае |
дажава́ныя |
Р. |
дажава́нага |
дажава́най дажава́нае |
дажава́нага |
дажава́ных |
Д. |
дажава́наму |
дажава́най |
дажава́наму |
дажава́ным |
В. |
дажава́ны (неадуш.) дажава́нага (адуш.) |
дажава́ную |
дажава́нае |
дажава́ныя (неадуш.) дажава́ных (адуш.) |
Т. |
дажава́ным |
дажава́най дажава́наю |
дажава́ным |
дажава́нымі |
М. |
дажава́ным |
дажава́най |
дажава́ным |
дажава́ных |
Кароткая форма: дажава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дажава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дажую́ |
дажуё́м |
2-я ас. |
дажуе́ш |
дажуяце́ |
3-я ас. |
дажуе́ |
дажую́ць |
Прошлы час |
м. |
дажава́ў |
дажава́лі |
ж. |
дажава́ла |
н. |
дажава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дажу́й |
дажу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дажава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дажартава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дажарту́юся |
дажарту́емся |
2-я ас. |
дажарту́ешся |
дажарту́ецеся |
3-я ас. |
дажарту́ецца |
дажарту́юцца |
Прошлы час |
м. |
дажартава́ўся |
дажартава́ліся |
ж. |
дажартава́лася |
н. |
дажартава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дажарту́йся |
дажарту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дажартава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дажа́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дажа́ты |
дажа́тая |
дажа́тае |
дажа́тыя |
Р. |
дажа́тага |
дажа́тай дажа́тае |
дажа́тага |
дажа́тых |
Д. |
дажа́таму |
дажа́тай |
дажа́таму |
дажа́тым |
В. |
дажа́ты (неадуш.) дажа́тага (адуш.) |
дажа́тую |
дажа́тае |
дажа́тыя (неадуш.) дажа́тых (адуш.) |
Т. |
дажа́тым |
дажа́тай дажа́таю |
дажа́тым |
дажа́тымі |
М. |
дажа́тым |
дажа́тай |
дажа́тым |
дажа́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дажа́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дажа́ты |
дажа́тая |
дажа́тае |
дажа́тыя |
Р. |
дажа́тага |
дажа́тай дажа́тае |
дажа́тага |
дажа́тых |
Д. |
дажа́таму |
дажа́тай |
дажа́таму |
дажа́тым |
В. |
дажа́ты (неадуш.) дажа́тага (адуш.) |
дажа́тую |
дажа́тае |
дажа́тыя (неадуш.) дажа́тых (адуш.) |
Т. |
дажа́тым |
дажа́тай дажа́таю |
дажа́тым |
дажа́тымі |
М. |
дажа́тым |
дажа́тай |
дажа́тым |
дажа́тых |
Кароткая форма: дажа́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дажаўта́
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дажаўта́ |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дажа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дажну́ся |
дажнё́мся |
2-я ас. |
дажне́шся |
дажняце́ся |
3-я ас. |
дажне́цца |
дажну́цца |
Прошлы час |
м. |
дажа́ўся |
дажа́ліся |
ж. |
дажа́лася |
н. |
дажа́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дажні́ся |
дажні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дажа́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дажа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дажну́ |
дажнё́м |
2-я ас. |
дажне́ш |
дажняце́ |
3-я ас. |
дажне́ |
дажну́ць |
Прошлы час |
м. |
дажа́ў |
дажа́лі |
ж. |
дажа́ла |
н. |
дажа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дажні́ |
дажні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дажа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Дажбо́г
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дажбо́г |
Р. |
Дажбо́га |
Д. |
Дажбо́гу |
В. |
Дажбо́га |
Т. |
Дажбо́гам |
М. |
Дажбо́гу |