дазава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дазава́на |
- |
- |
дазава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дазава́нне |
| Р. |
дазава́ння |
| Д. |
дазава́нню |
| В. |
дазава́нне |
| Т. |
дазава́ннем |
| М. |
дазава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазава́ны |
дазава́ная |
дазава́нае |
дазава́ныя |
| Р. |
дазава́нага |
дазава́най дазава́нае |
дазава́нага |
дазава́ных |
| Д. |
дазава́наму |
дазава́най |
дазава́наму |
дазава́ным |
| В. |
дазава́ны (неадуш.) дазава́нага (адуш.) |
дазава́ную |
дазава́нае |
дазава́ныя (неадуш.) дазава́ных (адуш.) |
| Т. |
дазава́ным |
дазава́най дазава́наю |
дазава́ным |
дазава́нымі |
| М. |
дазава́ным |
дазава́най |
дазава́ным |
дазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дазава́ны |
дазава́ная |
дазава́нае |
дазава́ныя |
| Р. |
дазава́нага |
дазава́най дазава́нае |
дазава́нага |
дазава́ных |
| Д. |
дазава́наму |
дазава́най |
дазава́наму |
дазава́ным |
| В. |
дазава́ны (неадуш.) дазава́нага (адуш.) |
дазава́ную |
дазава́нае |
дазава́ныя (неадуш.) дазава́ных (адуш.) |
| Т. |
дазава́ным |
дазава́най дазава́наю |
дазава́ным |
дазава́нымі |
| М. |
дазава́ным |
дазава́най |
дазава́ным |
дазава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дазу́ецца |
дазу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дазава́ўся |
дазава́ліся |
| ж. |
дазава́лася |
| н. |
дазава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазу́ю |
дазу́ем |
| 2-я ас. |
дазу́еш |
дазу́еце |
| 3-я ас. |
дазу́е |
дазу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дазава́ў |
дазава́лі |
| ж. |
дазава́ла |
| н. |
дазава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазу́й |
дазу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дазу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дазапра́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дазапра́ўлюся |
дазапра́вімся |
| 2-я ас. |
дазапра́вішся |
дазапра́віцеся |
| 3-я ас. |
дазапра́віцца |
дазапра́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
дазапра́віўся |
дазапра́віліся |
| ж. |
дазапра́вілася |
| н. |
дазапра́вілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дазапра́ўся |
дазапра́ўцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дазапра́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.