Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дазава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазава́льны дазава́льная дазава́льнае дазава́льныя
Р. дазава́льнага дазава́льнай
дазава́льнае		 дазава́льнага дазава́льных
Д. дазава́льнаму дазава́льнай дазава́льнаму дазава́льным
В. дазава́льны (неадуш.)
дазава́льнага (адуш.)		 дазава́льную дазава́льнае дазава́льныя (неадуш.)
дазава́льных (адуш.)
Т. дазава́льным дазава́льнай
дазава́льнаю		 дазава́льным дазава́льнымі
М. дазава́льным дазава́льнай дазава́льным дазава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дазава́на - -

дазава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дазава́нне
Р. дазава́ння
Д. дазава́нню
В. дазава́нне
Т. дазава́ннем
М. дазава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазава́ны дазава́ная дазава́нае дазава́ныя
Р. дазава́нага дазава́най
дазава́нае		 дазава́нага дазава́ных
Д. дазава́наму дазава́най дазава́наму дазава́ным
В. дазава́ны (неадуш.)
дазава́нага (адуш.)		 дазава́ную дазава́нае дазава́ныя (неадуш.)
дазава́ных (адуш.)
Т. дазава́ным дазава́най
дазава́наю		 дазава́ным дазава́нымі
М. дазава́ным дазава́най дазава́ным дазава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазава́ны дазава́ная дазава́нае дазава́ныя
Р. дазава́нага дазава́най
дазава́нае		 дазава́нага дазава́ных
Д. дазава́наму дазава́най дазава́наму дазава́ным
В. дазава́ны (неадуш.)
дазава́нага (адуш.)		 дазава́ную дазава́нае дазава́ныя (неадуш.)
дазава́ных (адуш.)
Т. дазава́ным дазава́най
дазава́наю		 дазава́ным дазава́нымі
М. дазава́ным дазава́най дазава́ным дазава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазава́ны дазава́ная дазава́нае дазава́ныя
Р. дазава́нага дазава́най
дазава́нае		 дазава́нага дазава́ных
Д. дазава́наму дазава́най дазава́наму дазава́ным
В. дазава́ны (неадуш.)
дазава́нага (адуш.)		 дазава́ную дазава́нае дазава́ныя (неадуш.)
дазава́ных (адуш.)
Т. дазава́ным дазава́най
дазава́наю		 дазава́ным дазава́нымі
М. дазава́ным дазава́най дазава́ным дазава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дазу́ецца дазу́юцца
Прошлы час
м. дазава́ўся дазава́ліся
ж. дазава́лася
н. дазава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

дазава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазу́ю дазу́ем
2-я ас. дазу́еш дазу́еце
3-я ас. дазу́е дазу́юць
Прошлы час
м. дазава́ў дазава́лі
ж. дазава́ла
н. дазава́ла
Загадны лад
2-я ас. дазу́й дазу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дазаму́жні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазаму́жні дазаму́жняя дазаму́жняе дазаму́жнія
Р. дазаму́жняга дазаму́жняй
дазаму́жняе		 дазаму́жняга дазаму́жніх
Д. дазаму́жняму дазаму́жняй дазаму́жняму дазаму́жнім
В. дазаму́жні (неадуш.)
дазаму́жняга (адуш.)		 дазаму́жнюю дазаму́жняе дазаму́жнія (неадуш.)
дазаму́жніх (адуш.)
Т. дазаму́жнім дазаму́жняй
дазаму́жняю		 дазаму́жнім дазаму́жнімі
М. дазаму́жнім дазаму́жняй дазаму́жнім дазаму́жніх

Крыніцы: piskunou2012.

дазапра́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазапра́ўлюся дазапра́вімся
2-я ас. дазапра́вішся дазапра́віцеся
3-я ас. дазапра́віцца дазапра́вяцца
Прошлы час
м. дазапра́віўся дазапра́віліся
ж. дазапра́вілася
н. дазапра́вілася
Загадны лад
2-я ас. дазапра́ўся дазапра́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дазапра́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.