дазава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
дазава́ны | дазава́ная | дазава́нае | дазава́ныя | |
дазава́нага | дазава́най дазава́нае |
дазава́нага | дазава́ных | |
дазава́наму | дазава́най | дазава́наму | дазава́ным | |
дазава́ны ( дазава́нага ( |
дазава́ную | дазава́нае | дазава́ныя ( дазава́ных ( |
|
дазава́ным | дазава́най дазава́наю |
дазава́ным | дазава́нымі | |
дазава́ным | дазава́най | дазава́ным | дазава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)