дазава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазава́ны дазава́ная дазава́нае дазава́ныя
Р. дазава́нага дазава́най
дазава́нае
дазава́нага дазава́ных
Д. дазава́наму дазава́най дазава́наму дазава́ным
В. дазава́ны (неадуш.)
дазава́нага (адуш.)
дазава́ную дазава́нае дазава́ныя (неадуш.)
дазава́ных (адуш.)
Т. дазава́ным дазава́най
дазава́наю
дазава́ным дазава́нымі
М. дазава́ным дазава́най дазава́ным дазава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)